AKP iktidarının, “Sabrımız tükendi” söylemi içten değil!
SURIYE’YE SALDIRININ KILIFI OLMASIN!
Prof. Dr. Özer OZANKAYA '
PKK eşkıyalığını tepeleyip önlemenin zorunlu yolu olan silahlı mücadeleye yıllarca uzak duran AKP iktidarının, “Artık sabrımız tükendi” söyleminin içtenliğine inanmamak gerekir, kanısındayım.
AKP iktidarının PKK ile ciddi mücadele etme niyeti olsaydı, bugüne gelmeden, BOP projesinin eş-başkanı olarak ABD hükümetini çoktaan bu cinayet örgütünü desteklemekten vazgeçmeye çağırması, bunun için de Türk kamuoyunun bu yolda desteğini almaya en büyük özeni göstermesi gerekirdi.
Oysa AKP iktidarının bugüne değin izlediği zikzaklardan oluşan politika, gerçekte “Habur utancı” ve “Türk Silahlı Kuvvetlerini bir kurum olarak yıpratma faciası” diye nitelenebilecek olan ve ulusal bağımsızlık ve birliğe, yurt bütünlüğüne tümden aykırı olan bir politikadır.
Bu gerçek karşısında, ABD güdümündeki PKK’nın, her biri canımızın bir parçası olan yurt çocuklarına yönelttiği cinayetlerin yoğunlaşmasının ve AKP iktidarının da birdenbire “Sabrımız taşıyor, bıçak kemikte..” söylemi tutturmasının asıl amacı, kamuoyunu aldatan geçici bir görüntü yaratıp Türkiye’nin Suriye’ye saldırmasını sağlamaktır. BDP’nin de bu oyunun bir figüranı olduğu görüşündeyim.
Yani ABD, bir yandan PKK’yı kullanarak yurt çocuklarını öldürtüyor, bir yandan da BOP eşbaşkanlığı aracılığıyla Suriye’de bataklığa sürükleyip daha da güçten düşürerek, BOP’un “Türkiye’yi paraçalamak ve Atatürk Türkiyesi olmaktan çıkarmak” bölümünü uygulama yolunda ilerlemek istiyor.
Bu kaygımı, tüm kurumlarımızda hâlâ güçlü olduğuna inandığım “Atatürk Cumhuriyeti”ni bilinçle kavrayıp benimseyen yurttaşların eleştirel görüşlerine sunuyorum.
Bu bağlamda özel bir çağrım, Atatürk önderliğinde Türkiye Cumhuriyeti’ni kuran Cumhuriyet Halk Partisi yönetiminedir:
Terör belasından tüm ulusumuzu kurtarıp korumanın başta gelen gereği, bugüne değin bir kez bile tanımlanmamış olan, çünkü yanlış olan, Atatürk’ün de vurguladığı gibi “geçmişin baskı dönemlerinin ürünü ve düşman maşalarının” sömürgeci dayatması olan “Kürt sorunu” deyimini kullanmaktan vazgeçmek; en başta Kürt asıllı “ulustaşlarımız” olmak üzere tüm halkımızı, en az bin yıldanberi şu yurdun her karışını birlikte paylaşmış, kültürünün en büyük bölümü ortaklaşa olan, Atatürk Türkiyesinin temel aldığı demokratik Türk ulusluğu anlamında tek bir ulus olduğumuz gerçeğine yabancılaştırılmaya hep birlikte karşı çıkmaya, Atatürk Cumhuriyetinin bu birlikteliği pekiştiren ekonomik, eğitsel ve kültürel kalkınma bayrağını yeniden dalgalandırmaya ve Türkiye’yi bölmeyi amaçlayan BOP’a karşı, açıkça adını da koyarak, ulusal direnişe yönlendirmek gerekir.
Suriye macerasından devletimizi ve ulusumuzu esirgemek için de, an yitirmeden, “İslamcılık” hilekârlığına karşı, yine devletimizin kurucusu Atatürk’ün engin tarih bilincinin ürünü olan uyarısını ulusumuzun bilgisine ulaştırmaya çalışmak gerekir:
“Büyük ve boş hayaller peşinde koşan sahtekârlardan değiliz.
O sahtekârlar, büyük ve boş hayaller ardında koşmak yüzünden bütün dünyanın kinini ve düşmanlığını bu ulusun, bu yurdun üzerine çektiler.
Turancılık yapmadılar; ama “Yaparız; yapacağız!” dediler. Düşmanlarımız da “Öyleyse yaptırmadan, bir an önce öldürelim” dediler.
“İslamcılık” da yapmadılar. Ama yine “Yaparız; yapabiliriz” dediler ve düşmanlarımız da “Öldürelim” dediler.
Bütün dâvâ bundan ibarettir.
Bütün dünyayı telaşa veren kavramlar ardında koşup düşmanlarımızın sayısını ve ulusumuz üzerindeki baskılarını arttırmaya çalışmaktan ise, doğal sınıra, meşru sınıra çekilelim. Haddimizi bilelim.
Yemen’de kavrulup yok olan Anadolu çocuklarının sayısını biliyor musunuz?
Afrika’da tutunabilmek için, Mısır’da barınabilmek için, SURİYE ve Mısırı elde tutmak için, ne kadar çok Anadolu çocuğu mahvoldu, sayısını biliyor musunuz?
Peki sonuç ne oldu, görüyor musunuz?
Görülüyor ki bir havâ ve heves için, bir kuruntu ve düş için bütün Anadolu halkını mahvetmek istiyorlardı.
Biz, özgürlük ve bağımsızlık isteyen bir halkız ve yalnız ve ancak bunun için yaşamımızı harcarız.”