Uyan... Uyan gaflet uykusundan...
DOYMADINIZ MI DAHA KANA?..
'Ali ERALP '
Dünyanın neresinde, hangi ülkesinde her gün onlarca genç fidan kara toprağa veriliyor? Dünyanın neresinde, hangi ülkesinde katliamla yatıp, katliamla kalkıyor insanlar?
Ölüm, ölüm, ölüm… Her gün… Kan… Ölüm…
Oluk oluk kan akıyor her yandan…
Sabah – akşam ölüm konuşuyoruz.
Ölümle yatıp, ölümle kalkıyoruz…
Katliamla yatıp, katliamla kalkıyoruz.
“Katliam” diyoruz, çünkü tek taraflı bir savaş bu. PKK katliam yapıyor ve sizler bunu seyrediyorsunuz.
Deneyimli, usta, uzman komutanları zindanlara doldurup, ordunun elini, kolunu bağladınız. Savunmasız bıraktınız.
Amerika istemiyor diye sınırın ötesine adım dahi atamıyorsunuz.
Gelen vuruyor, giden vuruyor Mehmetçik’e.
Anaların, babaların, çocukların, eşlerin, sevdalıların yürekleri yanıyor.
Siz sadece “taziye mesajları” yayınlamakla yetiniyorsunuz.
Bir de Angelina Jolie’lerle kahkahalar atıyorsunuz rahat koltuklarınızda.
Şehitler, analar, babalar, sevdalılar, halk hiç mi hiç ilgilendirmiyor sizi.
Amerikan Genel Kurmay Başkanını ve devlet adamlarını karşılıyorsunuz.
Verecekleri emirleri can kulağı ile dinliyor, yerine getirebilmek için heyecandan, mutluluktan kabınıza sığamıyorsunuz. Dayanılmaz bir kapı kulluğu duygusu içerisinde titriyorsunuz.
Afyon’daki patlamadan sonra Mehmetçiklerin parçalarını bile bulamadınız.
Kimlikleri, DNA testiyle saptadınız.
Ve 11 gün sonra kaldırdığınız cenazeler “Açılmasın, içi görülmesin” diye, tabut kapaklarını lehimleyerek kapattınız.
Bütün bunlar yetmiyormuş gibi, bir de şimdi, Türk askerini Suriye üzerine sürmek için bahaneler arıyorsunuz.
Doymadınız mı daha kana?
Kana doymadınız mı daha?
Baharını, sevdasını, gençliğini yaşamadan, her gün, onlarca kınalı kuzunun kara toprağa girmesi karşısında, hiçbir şey olmamış gibi, koltuklarınızda nasıl rahat, huzurlu oturabiliyorsunuz?
Çevrenize gülücükler saçabiliyorsunuz.
Makam, mevki, para, han hamam, Amerika, Obama daha mı önemli insan canından?
Siz hiç utanmaz mısınız?
Sıkılmaz mısınız?
Çocuklarınız yok mu sizin?
Yapamıyorsanız, önleyemiyorsanız cinayetleri, “Ben bu işi yapamadım” diye çekip gidersiniz.
“İstifa kurumu” diye bir kurum vardır uygar ülkelerde.
Şu 10 yıllık dönemde gerçekleşen ölümlerden bir tanesi bile uygar bir ülkede ortaya çıksaydı, oranın hükümeti şimdiye dek çoktan istifa ederdi…
Ya sen sevgili halkım, ya sen emeği ile geçinen, horlanan, sömürülen, limon gibi sıkılan yoksul halkım, her gün onlarca şehit haberi almak seni çok mu mutlu ediyor? Onun için mi destekliyorsun zalimleri?
Çok mu mutlu oluyorsun şehit haberlerinden ki, senin yavrunun, evladının cenazesinde, iktidarı protesto eden ve ona:
“Siz aldınız, dağdan indirdiniz bunları. Otobüsle getirdiniz, karşıladınız. Her gün şehit geliyor. Bunun sonu ne zaman gelecek? Allah belasını versin böyle işin…” Diyen bir yurtsever kadını linç etmeye kalktın…
Uyan.
Uyan.
Uyan…
Uyan gaflet uykusundan…
Bu ülke senin. Bu topraklar senin. Onların babaları, dedeleri Kubilay’ları şehit ederken, senin ataların, dedelerin Yemen’lerde, Çanakkale’lerde şehit oluyordu. Can veriyordu.
Başını dizilerden, izdivaç programlarından, göbek atan yandaşlardan, hainlerden, yalakalardan kaldır. Kaldır da bir çevrene bak. 3 kilo nohuda, 5 kilo makarnaya satma can yavrunu…
Kınalı kuzuların gonca güller gibi düşüyor kara toprağa…
Vatanın parçalanıyor…
Ocağın sönüyor…
Uyan…
İlk Kurşun
