'Uyuyan milletler ya ölür, ya da!..'
Ne güzel değil mi? Bizler yatağımızda mışıl mışıl uyurken, birileri vatanın derdine düşüp şehit oluyor, vatanı için can veriyor.
Bizler güne günaydınla başlarken, birkaç Mehmet’in anası, babası yeni güne al bayrak tabutların içinde getirilecek şehit çocuklarını bekliyordu. Oysaki ne çabuk unutuyorduk çocuğumuzun kılına zarar gelse kıyameti koparırız dediğimizi. Vatan için canından olan 20 yaşında ki çocuklar için neden aynı kıyameti koparamıyorduk. Onları kendi evlatlarımızdan ayıran farkları neydi? 30 yıldır yok edemediğimiz terörü iliklerimize kadar hissetmek için illaki aynı acıyı yaşamamız mı gerekiyordu. Bu çocuklar şerefsizlere karşı mücadele verirken, biz nasıl oluyordu da bu acıyı sadece kınıyoruz diyerek şerefli bir insan olduğumuz göstermeye çalışıyorduk. Kimin içindi bu savaş, bu çocuklarımız kimin için kelle oluyordu bu soysuzlara. Bizler yatağımız da çocuklarımızın kokusuyla uyurken, O üç beş Mehmet diye tabir edilen evlatlarımız, çocuklarını göremezken, sadece resimlerine bakarak ailesine kavuşacağı günü hayal ederken bizler hangi şeref ve onurdan bahsediyorduk hala. Meclisi “üç” şehit verdik diye toplayamayız diyen, Meclis Başkanı Hüseyin Çelik efendiye sormak gerekmez mi? 1181 şehit i ne yaptın Sayın Çiçek diye, Ya da 20 terörist öldürüldü diyen AKP’li O Bakana Recep İvediğin “Dalgıç’ın, denizde 200 tür balık yaşıyor demesine Recep İvediğin say ulan o balıkları demesi gibi, bizde Sayın bakan o 20 teröristin leşini göster ulan diyemez miyiz? Deriz demesine de, sadece o meşhur hareketi yapamayız.
Bizler Filistin’de, Suriye’de şehitlere “ağladık”, bir ermeninin arkasından “hepimiz ermeni” olduk. Fakat şehidimize ağlamadık….. Hırant Dink’e gösterdiğimiz özeni şehidimize gösteremedik. AKP Hükümetini eleştiremedik. Neden PKK ile Oslo’da basılan âşıkların ucuz numaralarını göremedik 74 milyon olarak. Suriye, Filistin, Somali, Myanmar’da gösteriş için ağlayanlara “kendi ülkenizde şehitlere neden ağlamıyorsun” diyemiyoruz. Bugüne kadar Libya ve Muammer Kaddafi’nin dışında hangi Arap ülkesi bize destek verdi? Ya da Yaser Arafat’ın karış karış sattığı Filistin’e neden ağlıyorduk. Bu ağlamanın sebebi gelecekte Türkiye’nin de Filistin gibi olacağını düşündüğünüz için miydi? Acaba.
Şemdinli’den sonra, Beytüşşebap’a sıçrayan Kürt Baharı olaylarında Bayrağını namusu ile bir tutan ve vatanı uğruna canını feda eden şehitlerimizle, Türk bayraklarını korkularından kaldırtan sahte vatanseverlerin o şehitlere bakarak ne kadar ÇAPSIZ olduklarını görmeleri gerekir. Madem bu kadar yüreksizsiniz çıkarın o zaman üstünüzdeki O şanlı Türk ordusunun üniformasını da onurunu biraz da olsun kurtarın bence…
Ne diyelim ki, Türk Bayrağımızı provakasyon olmaması için indiren o subayı, “Bu memleket kazanılırken çok şehitler verdik, kaybedilirken de şehitlerimiz olacaktır.” diyen valiyi, Oslo’da PKK’nın orta malı olan MİT’i, Serseri oğlu için komiseri ve emniyeti harcayan milletvekilini, AKP Hükümeti görmüyorsa da halk olarak görmeliyiz artık…. Bu kadar mı korkak olur bir insan, bu kadar mı onurunu AKP iktidarı için harcatır bir millet. Bunlar Çanakkale’ye yazlık gözüyle bakarken, bizler Çanakkale’yi Türkiye Cumhuriyetinin temelinin atıldığı ve 200 bin şehidin yattığı, yedi düvele meydan okuduğumuz anlı şanlı zaferleri görüyoruz.
Her ne olursa olsun, her ne yaşarsak yaşayalım, yarından umutluyum çünkü bugünün AKP kölesi olan bazı Valileri, Emniyet Müdürleri, Mit Başkanı, Yargısı, Basını biz üstümüzde ki AKP gömleğini çıkardık diyerek birden ATATÜRKÇÜ olacaklardır.
Not.: Mehmetlerimizi “üç beş şehit” diye tabir edenlere, Gerçeği yani 10 yılda “1181 Kınalı Kuzumuzu” hatırlatmak için varmısınız Meclis Başkanı ve İçişleri Bakanına kına göndermeye.
Saygılarımla
