İki yobazın göremediği
Kör döğüşü
'Yaşar Nuri ÖZTÜRK '
İki yüzüyle de karanlığı ve inadı temsil eden çift başlı bir canavarın huzur
kaçırıcı horultularını dinleyerek büyümek talihsizliğine uğramış bir kuşağın
çocuklarıyız. Canavarın iki başı, fakat karanlığa,
çirkefe, musibete ve ruh dengesizliğine kaynaklık eden tek benliği vardı. Biri,
çağdaşlık yaftalı inkâra, ötekisi ‘iman’ yaftalı inada dayalı olarak iş gören
materyalist ve dinci yobazlıktan bahsediyorum, sevgili okuyucular.Bunların biri haykırıyordu: “Allah var mı? Varsa, hadi bize şeker ver, deyin de versin bakalım.” Allah’la rulet makinesini bir gören ilkelin en sefili bir mantıktı bu. Öteki, şöyle sesleniyordu: “Allah’ın varlığı hakkında soru sorduğun için kâfir oldun, cehenneme gideceksin.”
Bu iki ilkel, köprünün üstünde karşılaştılar ve biri ötekine sordu: “Yağmuru kim yağdırıyor?” Ve beriki cevap verdi: “Yağmur, yerküredeki suların buharlaşarak yükselmesi ve atmosfer şartları altında yoğunlaşarak su halinde tekrar yere düşmesi olayıdır.
Ne demek, kim yağdırıyor?” Bu kez öbürü kükrüyordu: “Böyle şey olmaz! Yağmuru Allah yağdırır. Sen bunu inkâr ettiğin için kâfirsin.” Ve kavga, bu minval üzere sürüp gitti. Bu arada olan, köprünün açılmasını bekleyen diğer insanlara oldu. Yol tıkanmıştı. Beklediler, beklediler. Ve hâlâ bekliyorlar. Çok köşeli örneklerle ifadeye koyduğumuz bu didişme, aslında bir kör döğüşü, bir inat, bir illetti. Zararını günahsız kuşakların çektiği bir illet.
Kur’an, bu tip illetlere yol açan dengesizlikleri ortadan kaldıran, mutlu yaklaşımların kitabıdır. Az önceki yağmur kavgasına dönelim. Yağmur, birinci yobazın dediği şartlar altında yağar. Ancak bu düzeni koyan ve sürdüren bir Yaratıcı Kudret vardır. Ona, Allah diyoruz. Allah, varlık ve oluşa aynı sebepler ve şartlar altında aynı sonuçları doğurmak üzere bir düzen koymuştur. Kur’an buna fıtrat (yaradılış) ve sünnetullah (Allah’ın tavrı ve tarzı, tabiat yasaları) demekte ve eklemekte: “Sünnetullahta değişme ve bozulma bulamazsın.” Evet, sünetullah, yağmuru yerküredeki suların buharlaşıp yükselmesi ve atmosfer şartları altında yoğunlaşarak tekrar yere inmesi olayı olarak düzenlemiştir.
Sünnetullah, suyun 100 derecede kaynamasını belirlemiştir… Kur’an, işi burada da bitirmiyor. Sünnetullahın, atomdan galaksilere kadar tetkik edilmesini, insana, bir görev olarak yüklüyor. Ve bundan da ilginci, insanı bu görevini yerine getirirken tamamen özgür bırakıyor. Bu özgürlüğü kutsuyor. Sünnetullah, Kur’an’a göre, bir ayetler (Yaratıcıya götüren işaretler) düzenidir. Kur’an ayet-lerden oluştuğu gibi insan ve evren de ayetlerden oluşur.
Ve Kur’an, kendisini de insan ve evreni de kitap olarak nitelemektedir. Ayet, varlık ve oluşta insanın araştırmasına açılan her şeydir. Gece karanlığı, kelebek kanadı, fosiller, kelimeler, renkler, atomlar, yıldızlar ve galaksiler birer ayettir. Kur’an, bunların tümünün tetkik edilmesini insandan istemektedir.
İKİ YOBAZIN GÖREMEDİĞİ
MATERYALİST veya inkârcı yobaz, pozitif bilimlerin tespit ettiği düzen içinde işleyen varlık ve oluşun arkasındaki şuurlu Benlik’i yani Yaratıcı Kudreti göremiyor, görmek istemiyor. Çünkü bu, çileli bir iştir. İnsana yükümlülükler getirir. İnsandan bir şeyler ister: Sevgi ister, acımak ister, bazen gözyaşı ister. Kafa yormak kadar, gönül yormaya da çağırır.
İnsanın, yemlenip suyunu içerek bir köşede uyumasına karşı çıkar. Kısaca, ekmeğe ve suya sığınarak ömür tüketmeyi iğrenç bulur. Dinci yobaz ise Yaratıcı Kudret’in varlık ve oluşa, hür iradesiyle egemen kıldığı kanun ve ilkeleri görmek istemez. Çünkü bunu görmek, Kur’an’ın, “Varlığı atomdan galaksilere kadar inceleyin, araştırmak ve düşünmek en büyük ibadettir” yolundaki direktifine kulak vermeyi gerektirir. Böyle bir şey ise çalışmak, didinmek, ter dökmek, kısaca, çile çekmektir. Yemini ve suyunu alıp “Her şeyi Allah yapıyor, Allah’ın işine karışılmaz” diyerek tatlı rüya-lara dalmak varken, dikenli, ıstıraplı yollara vurmak niye?
Böyle düşünür, din yobazı. Yüzyılımızın insanı, o arada bizim insanımız kör döğüşünden çok çekti ve çekmektedir. Daha acısı şu: Dinci ve dinsiz yobazlığın ürettiği ıstırap artarak devam etmektedir. Çünkü dünyayı sömüren emperyalist güçlerle onların güçsüz ülkelerdeki piyonları çıkarlarını bu ıstırabın devamında görmekteler.
Yurt
