‘Allah bir topluma bir perişanlık dileyince...’
Neyse o olan kazandı
Yaşar Nuri ÖZTÜRK
AKP, son bir yıl boyunca, özellikle son birkaç ay boyunca aldığı onca darbeye,
onca yara bereye rağmen, neyse o olduğu için kazandı. Bir defa, başındaki adam, her zaman ‘neyse o oldu’. Ne Türk kelimesini kullandı, ne Türküm dedi, hatta “Milliyetçiliği ayaklarımızın altına aldık” diye demeç verdi. Ne Atatürk’e saygı ve sevgiden söz ettti, ne cumhuriyet dönemini övdü. Tam aksine cumhuriyet dönemine sürekli sataştı, çamur attı. Ve paralel yapı dediği eski icraat ortağı örgüt önünde pes etmedi.
RTE, neyse o olduğu içindir ki, onunla ‘dincilik ve Atatürk karşıtlığında ortak’ olanlar, görünüşteki kavgalarına rağmen, derinlerdeki beraberliği esas alarak oylarını ona verdiler.
Ötekiler (CHP ve MHP) neyse o olamadıkları için kaybettiler. CHP, Atatürkçülük, akılcı-lık diyor ama hiçbirisinin gereğini yapmıyor. Allah ile aldatmaya karşıyım diyor, onun da gereğini yapmıyor; tam tersine Allah ile aldatma teknesinden bir parça hamur nasıl aşırabilirim diye akıl almaz taklalar atıyor. Ve tabiî ki akıl almaz hatalar yapıyor.
Sonuç ortada: Hezimet.
MHP, dincilerin sahte dinine asla mukavemet edememiş, sürekli bir biçimde Allah ile aldatılmıştır. ‘Allah, din, tekbir’ aldatmalarına yenik düşerek, Türk milliyetçilerinin bir numaralı savunma ve sığınma mercii olan Atatürk’ü çoğu yerde feda etmiştir. ‘Türk’ kelimesini kullanmaktan nefret eden adamlara, sırf ‘Allah ve din’ (!) aşkına sürekli destek çıkmaktadır. Bu zaafının sonucu olarak AKP’nin en netameli geçit noktalarında imdadına yetişmiştir ve buna devam etmektedir. Görünürdeki söylemleri ne olursa olsun, icraatı budur. Atatürk milliyetçisi bir adamım ama şurada ifadeye koyduğum gerçeği görmezlik edemem.
TAVSİYEM O Kİ…
Allah ile aldatmayı aşmak için gereken el birliğiyle yapılmadıkça 31 Mart sonuçları hep karşımıza çıkacaktır. AKP-RTE amblemiyle veya başka bir amblemle.
Akılcılık, cumhuriyetçilik, samimi dindarlık, hele hele Atatürkçülük diye bir meselesi olanların Allah ile aldatmaya karşı her hal ve şartta ortak hareket etmenin bilincine varıp bu bilincin zorunlu kıldığı stratejiyi oluşturmaları artık ölüm kalım meselesi olmuştur. Gereken yapılmaz ise dincilik bu milleti, daha sonra açıklayacağım ‘Veyl Çukuru’na götürecektir.
Bendeniz, bu niyet ve bilincin, örneğin, CHP’de henüz vücut bulmadığını, son dönemlerde Halk TV’de yaptığım programlar sırasında beni oradan uzaklaşmaya mecbur bırakan ‘akıl almaz tavırlar’ vesilesiyle bir kez daha gördüm.
Bu hallerini değiştirmedikleri sürece bunlardan ne köy olur ne kasaba. Hiçbir şeyin farkında değiller. Basiretleri tutuk, kafaları uçuk, tespitleri abuk, bilgileri kopuk. Gezi Eylemleri’nin getirdiği heyecanı kendi eserleri sanarak havalara girdiler, gözleri kimseleri görmez oldu. Sonuç? Sonuç, 31 Mart vakası. İstanbul ve Ankara bile gitti. AKP, yaşadığı onca ölümcül badireye rağmen, oylarını yüzde 7 arttırdı. Anlaşılan o ki, Türkiye’nin çilesi önümüzdeki günlerde iyice ağırlaşacaktır.
Ölümsüz kudretin değişmez yasasını anımsayalım:
“Allah, bir toplumun maruz kaldığı şeyleri, onlar, birey olarak kendilerine ilişkin olanı değiştirmedikçe, değiştirmez. Allah bir topluma bir perişanlık dileyince de artık onu geri çevirecek bir güç yoktur.” (Ra’d suresi, 11)
