Ey Türk Kadını! Kulak ver bana!
Ey Türk Kadını! Kulak ver bana!
Ey Türk Kadını! Kulak ver bana!
Neler neler borçlusun aziz Atan’a!
Ece iken düşmüştün köleliğin ağına,
Din, gelen bir nimetti erkeğin ayağına.
Baban seni mal yaptı, kocana ırgat sattı,
Ağzın, dilin bağlandı, kafan uyuya kaldı.
Uyandırmak için seni bu derin uykudan,
Kurtarmak için kafeslerin ardından,
Özgür yapmak için kara çarşaflardan,
Eşit alman için erkeğinle her haktan,
Bili misin uğruna baş koymuştu Ata’n
Becerini sen de göresin, diye
Bilimde simge yaptı Afet’i inan
Uçurdu göklere Gökçen’i ardından.
Artık döndürmesin kimse bu yoldan seni,
Aldığın hakları sakın ha! verme geri!
Her attığın adımda Ata’nı hatırla emi?
Muazzez İlmiye ÇIĞ
