12 Eylül cuntası zamanında idam edilenlere ağlamaya başladı.
AĞLAMA, YAĞLAMA, BAĞLAMA
Suay Karaman
Tüm Öğretim Elemanları Derneği
(TÜMÖD) Genel Sekreteri
20 Temmuz 2010 tarihinde yapılan AKP grup toplantısında konuşan başbakan, 12 Eylül 1980 darbesi döneminde yapılan adaletsiz uygulamalardan söz etti. O dönem akıncı gençlik lideri olarak hayatını rahat bir şekilde sürdüren başbakan, 12 Eylül cuntası zamanında idam edilenleri andı, mektuplarını okudu ve aniden sesi titredi, duraksadı, önce yutkundu, sonra ağlamaya başladı.
Böylece başbakan, anayasa değişikliğiyle ilgili yapılacak halk oylamasını partisine karşı bir güven oylamasına dönüştürmek için ve bu oylamadan galip gelebilmek için her şeyi yaparak, her türlü kılığa girebileceğini göstermiş oldu..
Başbakanın 12 Eylül’ün adaletsiz uygulamalarıyla ilgili verdiği örnekleri, bugünkü kendi iktidarı dönemiyle karşılaştırınca, arada nasıl bir fark olduğu anlaşılamıyor. Hatta şimdiki iktidar döneminin, 12 Eylül dönemini bile aratacak hukuk dışı uygulamalarla dolu olduğu da gözlenmektedir.
Asıl amacı yüksek yargıyı denetim altına almak için planlanmış olan bu halk oylaması, ağlayarak, yağlayarak başka bir amacı varmış gibi gösterilmeye çalışılıyor. 12 Eylül anlayışından daha da baskıcı bir yaklaşımı sergileyen bu anayasa değişikliği, sanki 12 Eylül 1980 dönemine karşıymış gibi yutturulmaya çalışılıyor.
Yapılmak istenen bu anayasa değişikliklerinin amaçları bellidir;
* Anayasa Mahkemesi’ni kontrol altına alarak, devletimizin kuruluş felsefesini yansıtan anayasanın ilk üç maddesi üzerindeki denetimi kaldırmak.
* Anayasa Mahkemesi’ne kendi yandaşlarını doldurarak, ihanet ve yolsuzluk gibi açılacak davalardan kurtulmak.
* Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu’na da kendi yandaşlarını doldurarak, tüm mahkemeleri ele geçirip, istedikleri kararları çıkartmak.
* Zaman aşımına karşın, 12 Eylül darbecilerini koruyan maddenin kalkacağını iddia ederek, aslında kendilerine ömür boyu koruma getirmek.
12 Eylül rejimine karşı öfke kusup, gözyaşı dökenlerin, “Asmayalım da, besleyelim mi” diyen Marmaris’in ressamıyla yemek sofralarındaki şen birliktelikleri, Manisa’da açılışlar yaparak, kurdeleler kesmeleri nasıl yorumlanır? 27 Nisan 2007 tarihinde elektronik muhtıra yazana “üstün hizmet” madalyası takarak, trilyonluk zırhlı araba almak nasıl yorumlanır? TBMM’de görüşmeler yapılırken CHP’nin, “Geçici 15. maddeyi kaldırmak darbecilerin yargılanmasını sağlamaz. Özel madde koyarak, yargı yolunu açalım” önergesini reddetmeleri nasıl yorumlanır? Bu zihniyette olanlar hiçbir zaman 12 Eylül cuntasından hesap soramazlar. Çünkü zaten kendileri başlı başına bir cuntadır ve her gün yeni bir sivil darbe yapmaktadırlar.
1985 yılında Refah Partisi’nin İstanbul İl Başkanı olan başbakan, idam cezalarının kaldırılmasıyla ilgili kendisini ziyaret eden gruba şunları söylemiştir: “Hayır efendim, ne demek idam cezalarının kaldırılması. Haşa, idam cezalarının kaldırılması söz konusu değildir. Bu idam cezaları kalkmaz, biz kısmet olur iktidar olursak Fatih Sultan Mehmet Kanunları'nı getireceğiz. Düzenin kurulması için idam cezalarının devam etmesini sağlayacağız daha da arttırarak.” Bu sözlerden 25 yıl sonra, idam edilenler için ağlayanlar, anayasa değişikliğinde toplumu bağlamaya çalışmaktadırlar.
Yıllardan beri PKK terör örgütü tarafından şehit edilen askerlerimiz için bir damla göz yaşı dökmeyenlerin, Ergenekon davası nedeniyle tutuklu olarak zulüm gören insanlar için ve hayatlarını kaybedenler için ağlamayanların, grup toplantısında kurgulanan bir senaryo ile ağlaması, insanları yağlaması ve halk oylaması için bağlamaya çalışması etik bir davranış biçimi olarak adlandırılamaz.
2006 Şubat ayında başbakan, Mersin’de kendisini protesto eden çiftçiye: “Artistlik yapma lan, terbiyesizlik yapma, hadi ananı al git buradan.” demişti. Bu ağlama, yağlama, bağlama olayı için “artistlik yapma lan” diyenler, halk oylamasında hayır oyu vererek, askeri ve sivil darbelere ve darbecilere karşı olduklarını göstereceklerdir. Çünkü 12 Eylül 2010 tarihinde hayır oyu vermek, 12 Eylül 1980 darbesine ve yeni sivil darbelere hayır demektir.
Tüm Öğretim Elemanları Derneği
(TÜMÖD) Genel Sekreteri
20 Temmuz 2010 tarihinde yapılan AKP grup toplantısında konuşan başbakan, 12 Eylül 1980 darbesi döneminde yapılan adaletsiz uygulamalardan söz etti. O dönem akıncı gençlik lideri olarak hayatını rahat bir şekilde sürdüren başbakan, 12 Eylül cuntası zamanında idam edilenleri andı, mektuplarını okudu ve aniden sesi titredi, duraksadı, önce yutkundu, sonra ağlamaya başladı.
Böylece başbakan, anayasa değişikliğiyle ilgili yapılacak halk oylamasını partisine karşı bir güven oylamasına dönüştürmek için ve bu oylamadan galip gelebilmek için her şeyi yaparak, her türlü kılığa girebileceğini göstermiş oldu..
Başbakanın 12 Eylül’ün adaletsiz uygulamalarıyla ilgili verdiği örnekleri, bugünkü kendi iktidarı dönemiyle karşılaştırınca, arada nasıl bir fark olduğu anlaşılamıyor. Hatta şimdiki iktidar döneminin, 12 Eylül dönemini bile aratacak hukuk dışı uygulamalarla dolu olduğu da gözlenmektedir.
Asıl amacı yüksek yargıyı denetim altına almak için planlanmış olan bu halk oylaması, ağlayarak, yağlayarak başka bir amacı varmış gibi gösterilmeye çalışılıyor. 12 Eylül anlayışından daha da baskıcı bir yaklaşımı sergileyen bu anayasa değişikliği, sanki 12 Eylül 1980 dönemine karşıymış gibi yutturulmaya çalışılıyor.
Yapılmak istenen bu anayasa değişikliklerinin amaçları bellidir;
* Anayasa Mahkemesi’ni kontrol altına alarak, devletimizin kuruluş felsefesini yansıtan anayasanın ilk üç maddesi üzerindeki denetimi kaldırmak.
* Anayasa Mahkemesi’ne kendi yandaşlarını doldurarak, ihanet ve yolsuzluk gibi açılacak davalardan kurtulmak.
* Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu’na da kendi yandaşlarını doldurarak, tüm mahkemeleri ele geçirip, istedikleri kararları çıkartmak.
* Zaman aşımına karşın, 12 Eylül darbecilerini koruyan maddenin kalkacağını iddia ederek, aslında kendilerine ömür boyu koruma getirmek.
12 Eylül rejimine karşı öfke kusup, gözyaşı dökenlerin, “Asmayalım da, besleyelim mi” diyen Marmaris’in ressamıyla yemek sofralarındaki şen birliktelikleri, Manisa’da açılışlar yaparak, kurdeleler kesmeleri nasıl yorumlanır? 27 Nisan 2007 tarihinde elektronik muhtıra yazana “üstün hizmet” madalyası takarak, trilyonluk zırhlı araba almak nasıl yorumlanır? TBMM’de görüşmeler yapılırken CHP’nin, “Geçici 15. maddeyi kaldırmak darbecilerin yargılanmasını sağlamaz. Özel madde koyarak, yargı yolunu açalım” önergesini reddetmeleri nasıl yorumlanır? Bu zihniyette olanlar hiçbir zaman 12 Eylül cuntasından hesap soramazlar. Çünkü zaten kendileri başlı başına bir cuntadır ve her gün yeni bir sivil darbe yapmaktadırlar.
1985 yılında Refah Partisi’nin İstanbul İl Başkanı olan başbakan, idam cezalarının kaldırılmasıyla ilgili kendisini ziyaret eden gruba şunları söylemiştir: “Hayır efendim, ne demek idam cezalarının kaldırılması. Haşa, idam cezalarının kaldırılması söz konusu değildir. Bu idam cezaları kalkmaz, biz kısmet olur iktidar olursak Fatih Sultan Mehmet Kanunları'nı getireceğiz. Düzenin kurulması için idam cezalarının devam etmesini sağlayacağız daha da arttırarak.” Bu sözlerden 25 yıl sonra, idam edilenler için ağlayanlar, anayasa değişikliğinde toplumu bağlamaya çalışmaktadırlar.
Yıllardan beri PKK terör örgütü tarafından şehit edilen askerlerimiz için bir damla göz yaşı dökmeyenlerin, Ergenekon davası nedeniyle tutuklu olarak zulüm gören insanlar için ve hayatlarını kaybedenler için ağlamayanların, grup toplantısında kurgulanan bir senaryo ile ağlaması, insanları yağlaması ve halk oylaması için bağlamaya çalışması etik bir davranış biçimi olarak adlandırılamaz.
2006 Şubat ayında başbakan, Mersin’de kendisini protesto eden çiftçiye: “Artistlik yapma lan, terbiyesizlik yapma, hadi ananı al git buradan.” demişti. Bu ağlama, yağlama, bağlama olayı için “artistlik yapma lan” diyenler, halk oylamasında hayır oyu vererek, askeri ve sivil darbelere ve darbecilere karşı olduklarını göstereceklerdir. Çünkü 12 Eylül 2010 tarihinde hayır oyu vermek, 12 Eylül 1980 darbesine ve yeni sivil darbelere hayır demektir.
*
